فقط یه دقیقه به عصر ۳۱ شهریور فکر کن

.

.

.

.

.

.

من دیگه عرضی ندارم

اگه دیدی بغض کردی ولی دلیل گریه کردن پیدا نمی کنی..

اگه دنبال جایی می گشتی که داد بزنی بدون دل خدا برات تنگ شده می خواد صداش کنی……..

کوچیکتر که بودم فکر می کردم
تنهایی یعنی وقتی که هیشکی خونه نیست ...

هر وقت دیدى:

بغل کردن "یه نفر" برات رویاست….

گرفتن دست" یه نفر" برات اروزه…..

نگاه کردن "یه نفر"برات محاله….

بوسیدن "یه نفر"برات سخته…..

……….بدون عاشق اون "یه نفر " شدى………

عشق که بهانه نمی خواهد

تو را که می بــــــــــــــــینم

بی اجازه می ریزد توی قلبم

خودت قشنگ ترین بهانه ای برای دوست داشتن

حتی گاهی که از چشمانم دوری…..

می خوا هم
اونقدر خودخواهانه بغلت کنم
که جای ضربان قلبمــ روی تنت بمونه

بچه که بودیم یادمون دادن که شروع هر کاری با نام خداست و فقط این اسمه که گره های کور زندگی مونو باز می کنه.

بزرگ که شدیم یادمون رفت ، که آنقدر پیچ خوردیم تو گره های زندگی که کور شدیمو نمی بینیم کسی رو که فقط اسمش کافیه تا هر در بسته ای باز بشه .

بچه که بودیم یادمون دادن رسم خط و پاره خط و اینکه یه خط از کجا شروع می شه و به کجا ختم.

بزرگ که شدیم یادمون رفت خط هایی که رو صورتمون رسم شد، ردپای کدوم درد به جا مونده رو قلبمون بوده و از کجا شروع شد و اصلا به کجا ختم؟

بچه که بودیم یادمون دادن چطور مدادرنگی هامونو به بغل دستی مون که یادش رفته بیاره یا اصلا نداشته که بیاره، شریک شیم تا نقاشیش بی رنگ نمونه.

بزرگ که شدیم یادمون رفت سفره ی خالیه همسایه مونو، و هیچ تلاشی برای شریک شدن تو رنگی شدنش نکردیم.

بچه که بودیم یادمون دادن برای کمک به بابای مدرسه، هفته ای یه بار خودمون آشغالای حیاطو جمع کنیم.

بزرگ که شدیم یادمون رفت به رفتگری که تو چله ی زمستون آشغالای کوچه رو جارو می زنه ،حتی سلام بدیم.

بچه که بودیم یادمون دادن که وقتی تو بازی یکی خورد زمین، چطور دستشو بگیریم و کمکش کنیم تا دوباره بایسته.

بزرگ که شدیم یادمون رفت بزرگترین صحنه ی زندگی، دنیاست و ما کمک به ایستادن کسی که نکردیم هیچ، باعث زمین خوردن خیلی ها شدیم.

بچه که بودیم یادمون دادن به بزرگترامون احترام بذاریم و با تمام وجود به عزیزانمون محبت داشته باشیم.

بزرگ که شدیم یادمون رفت بزرگتر - کوچکتری و حرمت و ، حتی خجالت کشیدیم بهشون بگیم"دوستت دارم"

بچه که بودیم یادمون دادن...

ای کاش بچه که بودیم یادمون می دادن چطور وقتی بزرگ که شدیم یادمون نره همه ی اون چیزهایی رو که:... بچه که بودیم یادمون دادن

بیزار باش از معشوقی که

              اسم هرزگی هایش را بگذارد

    «آزادی»

اسم نگرانی هایت را بگذارد

«گیر دادن»

و برای بی تفاوتی هایش

 «اعتماد داشتن به تو»

                        را بهانه می کند .

هر چقدر هم که ضعیف باشی

خیانت کرده است و میگوید کو نشانم بده . . .

اخه لعنتی مگر جای بوسه میماند . . .

ای مرد

مردانگی ات را با شکستن دل دختری که دیوانه ی توست ثابت نکن

مردانگی ات را با غرور بی اندازه ات به دختری که عاشق توست ثابت نکن

مردانگی اینها نیست..

مردانگی را زمانی میتوانی نشان دهی

که دختری با تمام تنهایی اش به تو تکیه کرده

که دختری با تکیه به غرور تو, در این دنیای پر از نامردی قدم بر میدارد.

هر چیزی که جلو سقوطم را بگیرد زیباست !

حتی طنــــــــــاب دار